OCMB Duvelrit 16/10/2004

[Raceboy]

is er iemand die zaterdags eerst nog naar Zolder gaat en mij van daaruit kan meennemen?

[Pascal]

Originally posted by raceboy
is er iemand die zaterdags eerst nog naar Zolder gaat en mij van daaruit kan meennemen?

Hou je op de hoogte. Ben waarschijnlijk wel in Zolder. Als het niet zo is, zal ik trachten je te komen uithalen...

Laat je later nog wel iets weten...

C U

[fordje]

Originally posted by fordje
Marc zal deze rit niet meekunnen.
Indien iemand als piloot of copiloot wil inspringen voor Marc Van Goethem, graag dan.
Mijn auto staat ter beschikking, dus da's geen probleem.
Normaal sta ik als co ingeschreven, maar da's geen punt voor deze rit.

info via mail aub

Bon, beter laat dan nooit, we zullen dus toch aan de start verschijnen. Weliswaar wel met een "reservepiloot", maar da's geen punt. Weer een rookie meer op de lijst dus.
Intussen is inschrijving al weg.

Tot zaterdag

[Pascal]

Druk weekend gehad. Masters op zaterdag en zondag met tussenin zaterdagavond (nuja, nacht) de OCMB Duvelrit.

Uitslag van Depaddock teams :

Deel 1

5. Johan Clayes - Werner --- 60 punten
6. Pascal - Bart --- 60 punten
11. Sennake - Raceboy --- 130 punten
14. Peeters Peter - Fordje --- 187 punten
17. Van Camp Patrick - Verschoren Rudi --- 227 punten

Deel 2

4. Pascal - Bart --- 65 punten
5. Johan Clayes - Werner --- 69 punten
9. Peeters Peter - Fordje --- 125 punten
12. Sennake - Raceboy --- 182 punten
14. Van Camp Patrick - Verschoren Rudi --- 319 punten

Algemene uitslag

5. Pascal - Bart --- 125 punten
6. Johan Clayes - Werner --- 129 punten
11. Sennake - Raceboy --- 312 punten
12. Peeters Peter - Fordje --- 312
14. Van Camp Patrick - Verschoren Rudi --- 546 punten

Een straffe Duvelrit

OCMB is gekend voor zijn mooie ritten. Het is een organisatie die het reglement tot op de bodem uitspit en de deelnemers ettelijke adders in het gras laten zoeken... Op momenten frusterend, maar na afloop nog altijd zeer plezant...

C U

[Pascal]

Bart en ikzelf namen zaterdag deel aan de 2° OCMB Duvelrit. Dat Duvel een zwaar bier is, wist ik al. Wat hadden het (aan de naam) kunnen verwachten : ook de rit werd straffe kost !!!

Sommigen onder ons beschikten over "oude" informatie en hadden dan al moeite om de juiste plaats van inschrijving te vinden. GSM's doen wonderen en uiteindelijk geraakte iedereen ter plaatse.

Alvorens naar de echte start te rijden moest er een verbindingsrit gereden worden. Voor de start werd er al mee gelachen : het zou straf zijn om op deze verbindingsrit al verkeerd te rijden. Nooit te snel lachen want we hadden, uiteraard door een interpretatiefout, alle moeite van de wereld om tijdig de start te bereiken.

Van bij de start liep het voor ons mis. De eerste drie nota's stonden niet in volgorde getekend (volstrekt reglementair) en dat hadden we niet gezien. Een kwartier zoeken om uiteindelijk te gokken en vanaf en nota die we herkenden vertrokken. We waren echter niet de enigen

15 minuten inhalen op een rit van ongeveer 40 kilometer is niet makkelijk en daarom bekommerden we ons al lang niet meer om de tijd maar legden de nadruk op het lezen van de nota's en het vinden van de controleborden. In het eerste deel liep het echt moeilijk en op sommige momenten was het zelfs niet meer plezant. Totdat we weer goed op dreef kwamen en de geleden ellende konden vergeten. Net op tijd toegekomen aan de finish van het eerste deel. Snel wat drinken en onze ervaringen delen met de andere Paddock teams en we konden weer op stap voor het tweede deel.

Al van bij de start fout. "Daar gaan we weer !!!" Terug naar de start rijden, samen met de navigator de kaart eens bestuderen, een nieuwe poging wagen, was de boodschap. Opnieuw de nadruk leggen op het lezen van de kaart en bolleke pijl. Op den duur ga je overal een valstrik zoeken. Je denkt ze te vinden en toch trap je er met open ogen in. Als je nadien de uitleg hoort is het echter zeer logisch. Opnieuw ging het gaandeweg beter en behaalden we net op tijd de finish van het tweede deel.

Bij aankomst van het tweede deel, hing de uitslag van het eerste deel al uit. Groot was onze verwondering dat we slechts 60 strafpunten hadden en op een 6° plaats stonden. We hadden slechter verwacht. Ook toen de uitslag van het tweede deel en de einduitslag geafficheerd werd waren we verwonderd. We hadden het al bij al nog niet zo slecht gedaan.

Wat mij betreft is deze Duvelrit een zeer moeilijke rit. Ook de wegen die moeten bereden worden in de buurt van Steenhuffel zijn zeer mooi. Enig nadeel is dat de rit 's avonds is. Je kan niet genieten van de mooie omgeving, om de eenvoudige reden dat je er niets van ziet. Met een lage, getunede wagen of sommige claasics moet je er ook niet aankomen. Ik raakte zelfs op sommige momenten de grond met de karterbeschermer. We gaan het niet aan ons hart laten komen. Wat mij betreft, zien ze mij er nog terug....

Voor dit seizoen rijd ik, samen met A.J. nog de Titanicrit in Kasterlee (voor mij de eerste keer als navigator, ik ben eens benieuwd) en plannen Werner en ik een deelname aan de Memorial Gilbert Stapelaere... (Zie andere threads...)

C U

[Jan]

Er is mij ter ore gekomen dat Sennake zijn co-piloot "tot volledige overgave" heeft gedwongen.
Misschien wil Raceboy hierover wel iets kwijt (tenzij hij alles al kwijt is natuurlijk )

Bij deze wil ik alle Paddockers die deelgenomen hebben feliciteren met het behaalde resultaat. Over twee weken ben ik er waarschijnlijk opnieuw bij.

jan

[Werner333]

Originally posted by Pascal
Sommigen onder ons beschikten over "oude" informatie en hadden dan al moeite om de juiste plaats van inschrijving te vinden. GSM's doen wonderen en uiteindelijk geraakte iedereen ter plaatse.

Voor ons viel de start mee. De nota's in foute volgorde had ik direct opgemerkt. De eerste geheime tijdscontrole overviel ons, en daar bleken we op schema achter te liggen. Toen even later bleek dat we ook al wat fouten hadden gemaakt met controle letters (altijd de details op de nota's goed bekijken zeg ik altijd ) gingen we op safe en probeerden geen letter meer te missen.
Groot was onze verbazing toen we na deel 1 als 5 de geklasseerd stonden.

Deel 2 werd een ramp. Zo leek het toch. Geblunder op de ingetekende lijn betekende dat we eens tuk van 3 km opnieuw moesten rijden. En dan weer de verbazing: 6de
Algemeen: 6de. Dit stemde ons meer dan tevreden. Weer een hoop bijgeleerd. Ik wist dat het niet simpel ging zijn, maar het was moeilijker dan ik dacht. Maar dat is part of the fun.

Originally posted by Pascal
en plannen Werner en ik een deelname aan de Memorial Gilbert Stapelaere... (Zie andere threads...)

Dat gaat weer fun worden.