Bmw 850i - Revell Premium - 1/24

[Cusco]

Ik heb weer eens ruzie gehad met mijn verfjes en de Hartge H6S, dus deze heb ik voor onbepaalde tijd aan de kant gegooid. De goesting ontbrak me om er aan verder te werken en vanuit mijne stash zat al een tijdje een mooie doos te roepen. De vrouw beweerde dat ze niets hoorde, maar dat lag aan haar

Het is deze geworden :



Voor mij een van de mooiste beemers ooit gemaakt. Deze met zo'n zalig 12-pittertje moet heerlijk cruisen zijn

Even een historie met dank aan wikipedia

BMW koesterde al enkele jaren ideeën in de richting van een topklasse coupé en uiteindelijk werd in 1984 het licht op groen gezet voor project codenaam E31 – een sportieve en luxueuze coupé die BMW een plaats tussen de gevestigde waarden zoals de Mercedes-Benz SL en Porsche 928 moest bezorgen. BMW spaarde zich kosten noch moeite om dit doel te bereiken. Het eerste rijdende prototype kostte niet minder dan 2 miljoen Duitse mark (€ 1.000.000) en elk van de 100 volgende testvoertuigen waren niet veel goedkoper. De ontwikkelingskosten van de 850i alleen al worden geraamd op 1 miljard Duitse mark (€ 500.000.000).

Voor het ontwerpen van de zelfdragende carrosserie maakte BMW gebruik van CAD – op dat moment nog hoogst ongebruikelijk. Dit liet BMW toe gewicht te besparen zonder in te boeten aan sterkte en stijfheid van de constructie. Ondanks de grotere afmetingen en de verbeterde veiligheidsaspecten is de carrosserie van de 8-serie 3 kg lichter dan die van de E24 6-serie en tegelijk beduidend stijver. Dit gewichtsvoordeel werd wel volledig tenietgedaan door de zware 5 liter V12-motor en luxueuze uitrusting waardoor de 850i met 1.790 kg uiteindelijk toch nog ongeveer 300 kg zwaarder werd dan de E24. De latere 850Ci woog zelfs 1955 kg. Samen met de CAD-ontwikkeling zorgden windtunneltesten voor een luchtweerstand Cw van 0,29 wat een aanzienlijke verbetering was ten opzichte van de 0,39 van de E24 6-serie.

Door de rijke comfortuitrusting dreigde een aanzienlijk deel van het gewicht van de wagen te bestaan uit bedrading. Om dit te vermijden werd de 8-serie als eerste wagen uitgerust met een netwerk. Hierdoor kon de bedrading met ongeveer de helft verminderd worden.

De 850i is de eerste seriewagen waar een 6-versnellingsbak gekoppeld werd aan een V12-motor. Ook nieuw was het gebruik van een elektronisch drive-by-wire gaspedaal. Hierbij is de klassieke koppeling met stangen of kabels tussen gasklep en gaspedaal vervangen door een elektronische variant. Dit maakt een eenvoudigere en betrouwbaardere implementatie van cruisecontrol, tractiecontrole en toerentalbegrenzing mogelijk.

Samen met de BMW Z1 was de 850i een van de eerste BMW-wagens uitgerust met een multi-link-ophanging.

Bij de voorstelling van de 850i aan het publiek in 1989 nam de verkoop een vliegende start. Tijdens het 8 dagen durende internationale autosalon in Frankfurt werden 5.000 exemplaren besteld. Maar al na enkele jaren viel de verkoop fel terug. De verkoop in 1992 was nog maar een kwart in vergelijking met die van 1991. Als oorzaken worden de wereldwijde recessie, de Golfoorlog en de piekende brandstofprijzen aangeduid. Maar de internationale autopers bekritiseerde ook het hoge gewicht van de 850i. Ondanks de krachtigere motor moest de wagen inboeten aan sportiviteit ten opzichte van de 6-serie.

Om het tij te keren introduceerde BMW in 1992 en 1993 twee nieuwe modellen. Enerzijds de 850CSi ontwikkeld door BMW M (BMW Motorsport) welke de 8-serie op prestatievlak weer op de kaart zette en langs de andere kant de 840Ci – een goedkoper instapmodel uitgerust met een 4 liter V8-motor in plaats van de V12. Rond diezelfde periode werd de naamgeving van de 850i gewijzigd naar 850Ci voor meer gelijkvormigheid met de nieuw geïntroduceerde modellen. Maar ook deze nieuwe modellen konden de verkoopscijfers nauwelijks verbeteren. Na 10 jaar werd de productie in mei 1999 gestaakt. Er werden in totaal 30.621 exemplaren gebouwd – ver onder de verwachte honderdduizenden exemplaren die BMW zich tot doel gesteld had.

Naast de 850i, 850Ci, 850CSi en 840Ci werden ook modellen ontwikkeld die nooit het productie- of verkoopsstadium hebben bereikt. De 830i moest in 1992 een goedkoop alternatief bieden voor de 850i. De 3 liter V8-motor werd echter te licht bevonden en de 840Ci met 4 liter V8 in de plaats gekozen. Tijdens de introductiejaren van de 8-serie koesterde BMW ook plannen om zich, net zoals 10 jaar eerder met de BMW M1, te meten met supersportwagens als Ferrari. Deze wagen zou gebouwd worden op het platform van de 8-serie en de naam M8 krijgen. Er werd slechts één prototype gebouwd alvorens het project door BMW geannuleerd werd omdat er naar verluidt geen markt voor was. Een interessante zijnoot is dat de 850CSi op de officiële Duitse autopapieren (Fahrzeugschein) aangeduid wordt als M8.

Hoewel de 8-serie net zoals de BMW M1 uitgedraaid is op een commerciële mislukking voor BMW, heeft de wagen wel een aanzienlijke impact nagelaten op het autolandschap. Het elektronische gaspedaal en het gebruik van een netwerk om de hoeveelheid bedrading te verminderen vindt men terug in nagenoeg alle hedendaagse seriewagens. Ook het gebruik van CAD-programma's bij de ontwikkeling van een moderne seriewagen is niet meer weg te denken.

Zo, voor degenen die nu nog wakker zijn

Inhoud :


Kleurtjes :


Voor de velgen zit ik nog met een probleem.

Ik vind de meegeleverde velgen niet zo mooi uitgevoerd en ik heb eens gekeken wat ik hier nog heb liggen.

Originele 16'' BBS


18'' BRS Mio


19'' Work Meister S1: deze zijn wat breed, maar ik kan ze nog smaller maken


Welke vinden jullie het mooiste?

Voor de rest zijn de beginselen gemaakt, maar daar is nog niets spannends aan te zien. De kit lijkt wel vanzelf in elkaar te vallen, zo mooi past alles. Ook het detail is opmerkelijk voor een Revell kitje.

[eyckles]

Ik zou het bij de BBS velgen houden. De 2de en 3de lijken mij meer passend voor een Ferrari of Japanse tuner.

[Nismo]

Originally Posted by eyckles

Ik zou het bij de BBS velgen houden. De 2de en 3de lijken mij meer passend voor een Ferrari of Japanse tuner.

Vind ik ook.

[Cusco]

Eindelijk eens een update .

Ik heb alleen foto's van hoe de situatie nu is. Ik had een aantal foto's getrokken met mijn gsm, maar die is onverwacht naar de eeuwige jachtvelden vertrokken.

Ik heb de kleur toch nog aangepast, nl Tamiya TS-89 Pearl blue. Ik vind dit een geslaagde kleur voor deze wagen.

Het onderstel is zo goed als af, samen met V12-hart van deze prachtige beemer. Ook de carrosserie delen in koetswerkkleur zijn gespoten, gelakt en gepolijst. Volgende stap is het interieur.

Foto's :

[Nismo]

Mooi zo, maar er zit nog wat poliersel in sommige panellines.

Welke velgen ga er nu onder steken?

[Cusco]

Ik had het ook gezien.de resten zijn er ondertussen uit.

Ik ga het houden op de originele velgen.

[Cusco]

Het interieur is zo goed als af. De beglazing moet er nog in en dan mogen body en carrosserie 1 geheel worden.

Ik heb nog eens een vraagje over het verven van de lichten. Ik plak bmf op de plaats waar de lichten komen, maar hoe verf ik de lichten het beste. Sommige zeggen aan de binnenkant, andere weer aan de buitenkant.

Wat zijn jullie ervaringen?

Foto's volgen nog.

[Sennake]

Originally Posted by Cusco

Ik heb nog eens een vraagje over het verven van de lichten. Ik plak bmf op de plaats waar de lichten komen, maar hoe verf ik de lichten het beste. Sommige zeggen aan de binnenkant, andere weer aan de buitenkant.

Wat zijn jullie ervaringen?

Ik veronderstel dat je het over de achterlichten hebt (en de pinkers)? Ik schilder ze altijd zowel aan de buitenzijde als aan de binnenzijde, dan ziet het lichtblok er volledig door en door gekleurd uit, zoals het in werkelijkheid ook is.

De koplampen daarentegen schilder ik dikwijls ook: namelijk het randje aan de zijkant schilder ik matzwart voor zover dat mogelijk is (met vacuform lampen is het moeilijker, maar ook weer niet zo noodzakelijk omdat de dikte dan realistisch is). Bij plastic lampen doe ik dit om de dikte van het plastic te maskeren.

[djoene]

ik schilder altijd de binnenkant. Soms is er indien van toepassing een relief in aangebracht. Dit maakt het wel makkelijker dan om de juiste kleuren te schilderen. Anders hoef je soms rare contouren af te plakken op het glas.